EUI Prawo

LL.M. a doktorat

W ofercie Wydziału Prawa znajdziecie dwa programy. Są to: czteroletni program badawczy kończący się obroną pracy doktorskiej i jednoroczny program badawczy kończący się przyznaniem tytułu Magistra Prawa Porównawczego, Europejskiego i Międzynarodowego (Legum Magister – LL.M.). Sądzimy, że zanim zdecydujecie się wziąć udział w procesie rekrutacyjnym, warto, abyście poznali różnice między nimi.

Pierwsza różnica: finanse. Program LL.M. nie gwarantuje otrzymania stypendium. Osoba przyjęta na ten program będzie zwolniona z wszelkich opłat związanych z prowadzeniem badań w Instytucie, jednakże będzie musiała zapewnić sobie środki na życie w stolicy Toskanii i opłacić ubezpieczenie zdrowotne (o ile, rzecz jasna, nie osoba taka nie jest ubezpieczona w Narodowym Funduszu Zdrowia). Co więcej, w przypadku przyjęcia na roczny program LL.M., należy przedłożyć zaświadczenie o posiadaniu środków do życia (tj. min. 15,000 euro); przyjęcie w szeregi Instytutu warunkowane jest przedstawieniem takiego dokumentu. Istnieje możliwość uzyskania stypendium w wysokości 5,000 euro, które wypłacane są pięciu najlepszym badaczom na roku. Kwota ta – niestety – nie pozwala na przeżycie roku akademickiego we Florencji.

Druga różnica: procedura rekrutacyjna. Dokładniejszy jej opis znajdziecie poniżej.

Trzecia różnica: czas trwania. O ile w przypadku czteroletniego doktoratu, w pierwszym roku prowadzenia badań w Instytucie terminem złożenia pierwszej jego części (tzw. May Paper) jest maj, o tyle dla osób pozostających na programie LL.M. terminem ostatecznym jest październik.

Czwarta różnica: LL.M. a doktorat. W przypadku programu LL.M. istnieje możliwość przeniesienia się na program doktorancki. Osoba zainteresowana musi zadeklarować taką chęć jeszcze w styczniu. Obowiązywać będą ją wtedy te same zasady, do których zastosować musi się zwykły kandydat na studia doktoranckie. Ściślej rzecz ujmując – musi złożyć projekt badawczy i wziąć udział w rozmowie kwalifikacyjnej. Program LL.M. jest niemalże identyczny z pierwszym rokiem doktoratu – wspólne są zajęcia, warsztaty itp. Dlatego osoba przechodząca na program doktorancki, w przypadku pozytywnego wyniku, trafia od razu na drugi rok. Piąta różnica: Uczestnicy programu doktoranckiego otrzymują tytuł LL.M. w przypadku pomyślnej obrony pierwszej części doktoratu (obrony odbywają się w czerwcu). Uczestnicy programu LL.M. nie muszą bronić swojej pracy i tytuł LL.M. jest im przyznawany z chwilą jej pozytywnego zaopiniowania przez dwóch profesorów z Wydziału Prawa.

Spytacie: po co w ogóle jest LL.M.? Odpowiedzi jest tak wiele, jak wielu ludzi decyduje się na ten program. Wydaje nam się, iż LL.M. może stanowić ‘doktorat w pigułce’. Co to znaczy? Przez cały rok akademicki osoba pisząca pracę dyplomową uczęszcza wraz z doktorantami na te same seminaria, dotyczą ją (praktycznie) te same terminy i te same wymagania co do jakości prezentowanej pracy. Nie jest łatwo podjąć decyzję, która zaważy na czterech latach Waszego życia, a tyle właśnie trwa program doktorancki. Z tego powodu uważamy, iż LL.M. jest idealny dla osób, które nie są jeszcze pewne, czy chcą pozostać w środowisku naukowym, czy może wykorzystać zdobytą wiedzę w praktyce. Z tego powodu jest to również dobry program dla osób, które już teraz wiedzą, że nie interesuje ich praca akademicka, a które jednak chcą ten dyplom – ze względu na uzyskaną wiedzę i umiejętności – otrzymać.

Projekt badawczy (Research Proposal)

Podjęliście już decyzję i chcecie pisać doktorat albo uzyskać tytuł LL.M.? Fantastycznie! Pozostaje Wam przygotować wszystkie wymagane dokumenty i – rzecz najważniejsza – napisać projekt badawczy. Ów projekt jest podstawą waszej kandydatury. To od niego zależy, czy spośród grupy wszystkich aplikacji profesorowie, po pierwsze, dostrzegą Wasz potencjał i, po drugie, zdecydują się zaprosić Was na rozmowę, aby porozmawiać na temat Waszego pomysłu. Do dzieła!

  1. Tytuł: musi przykuwać uwagę i pozwolić czytelnikowi rozpoznać zorientować się, o jaką dziedzinę prawa chodzi. Ponadto – najważniejsze – powinien być na tyle precyzyjny, aby przedstawiał Wasz pomysł, ale nie na tyle szczegółowy, aby jego długość przekraczała dwa zdania.
  2. Streszczenie (umieszczane w odpowiednim polu w formularzu rekrutacyjnym na stronie EUI): powinno zawierać pytanie badawcze (o nim niżej), wasze hipotezy, zgrabny opis metodologii, którą chcecie w swoich badaniach zastosować i tezy, które będziecie starać się udowodnić. Obok tytułu jest to drugi najważniejszy element waszego projektu badawczego. Często po przeczytaniu samego projektu (a jest ich sporo) osoba decydująca o zaproszeniu kandydata, polega właśnie na treści streszczenia. Z własnego doświadczenia wiemy, iż warto przyłożyć się do jego napisania. Nie zalecamy metody kompilowania treści streszczenia przy użyciu metody ‘kopiuj’ i ‘wklej’.
  3. Projekt: musi zawierać cztery elementy: pytanie badawcze, hipotezy, metodologię i wnioski. Nie może być dłuższy niż 2500 słów (wraz z przypisami i bibliografią).
UWAGA: opis poniższy stworzony został na potrzeby procedury rekrutacyjnej na program doktorancki. Projekt osób zdających na LL.M. musi być krótszy (max. 1000 słów), zaś jego struktura nie jest tak szczegółowo opisana w zasadach rekrutacji. Ważne jednak, by zawierał: pytanie badawcze, opis proponowanego podejścia i metody, oraz motywacje kandydata. Warto jednak, na ile to możliwe, i tak wziąć pod uwagę poniższe uwagi.
  • Pytanie badawcze: powinno być zawarte w pierwszym akapicie projektu. Powinno ono przedstawiać problem, którego rozwiązanie zamierzacie zaproponować w swoich badaniach. Na przykład: interesuje was problematyka działalności Ombudsmana i chcielibyście udowodnić, iż tego rodzaju instytucja jest potrzebna w liberalnym państwie demokratycznym. W takim przypadku, pytanie badawcze brzmiałoby: Czy instytucja Ombudsmana powinna być nieodzownym elementem składowym każdej demokracji liberalnej? (lub bez formy pytania: In my research I intend to determine whether the institution of Ombudsman ought to be regarded as an essential part of a liberal democratic state.)
  • Hipotezy: powinny one przedstawiać założenia, od których wychodzicie, rozpoczynając Wasze badania. Mając na uwadze powyższy przykład, jedną z możliwych hipotez byłaby: elementem składowym każdej demokracji liberalnej jest zasada rządów prawa, z czego wynika, że ….
  • Metodologia: słowo-klucz. Metodologia przedstawia metodę, przy pomocy której chcecie udzielić odpowiedzi na pytanie badawcze. Metodologia uzależniona jest od dziedziny prawa, do której należy interesujący Was temat. W metodologii powinniście zawrzeć (przykładowo!): kraje, które będą przedmiotem Waszego zainteresowania; organ, którego orzecznictwo będziecie analizować; konkretne sprawy, które będą przedmiotem waszego zainteresowania itp.
  • Wnioski/tezy: w Waszym projekcie powinniście opisać próbne wnioski, do których, jak sądzicie, uda się Wam dojść przy zastosowaniu wszystkich innych elementów. Nie przejmujcie się, jeżeli nie będziecie w stanie zaproponować konkretnego rozwiązania (do tego będą służyć cztery kolejne lata!). Nie zapominajcie jednakże, iż wnioski muszą wskazywać, iż rozumiecie swój temat i jesteście świadomi, dokąd w swoich badaniach zmierzacie.
  • Dlaczego EUI: nie jest to, rzecz jasna, informacja, która wymaga dodatkowego akapitu. Powinniście jednak potrafić uzasadnić, dlaczego właśnie Instytut jest odpowiednim miejscem dla Was. Dodatkowym atutem jest umiejętność wykazania, dlaczego Instytut powinien się Wami zainteresować.
  • Bibliografia: wbrew pozorom stanowi ona również ważny element projektu badawczego. Bibliografia powinna wskazywać, iż znane są Wam najnowsze książki i artykuły poświęcone Waszemu tematowi. Powinni znaleźć się w niej również ‘klasycy’ dziedziny, której dotyczy Wasz projekt badawczy. Najważniejsze: tę literaturę powinniście znać. Umieszczanie w niej autorów, których odnaleźliście w przypisach artykułu, na który natrafiliście może spowodować, iż nie będziecie w stanie odpowiedzieć na pytania komisji podczas rozmowy kwalifikacyjnej!

Złota zasada każdego projektu badawczego

Zadaniem projektu jest udowodnienie, iż kandydat zidentyfikował problem naukowy i posiada odpowiednie przygotowanie, tak teoretyczne jak metodologiczne, do jego rozwiązania w rozsądnym czasie i przy wykorzystaniu istniejących, dostępnych danych.

Pamiętajcie: wszystkie powyższe elementy muszą mieć swoje uzasadnienie, które będziecie w stanie przekonywująco przedstawić komisji, gdy zostaniecie zaproszeni na rozmowę kwalifikacyjną!

Zadbajcie także o poprawność językową i redakcyjną tekstu, poproście kogoś znajomego, żeby go przeczytał (albo sami wróćcie do niego po kilku dniach przerwy). Pomoże to uniknąć literówek, zbyt długich zdań i paragrafów, niejasnych sformułowań.

Listy rekomendacyjne

Idealnie, jeżeli są wystawione przez znanych profesorów. Jeśli nie macie takiej możliwości, nic straconego. Ważne, aby autor takiego listu znał Was od dobrej strony (i nie mamy tutaj na myśli używania utartych zwrotów w rodzaju: ‘Znam X, regularnie uczęszczała na moje zajęcia i nigdy się nie spóźniała’).

Prosząc o napisanie takiego listu, warto poprosić profesora o nadmienienie, iż macie dobre pomysły (podając tego przykłady), potraficie odpowiednio zorganizować swój czas, dzięki czemu prowadzona przez was działalność naukowa jest efektywna itp.

Certyfikat językowy oraz lista ocen

Od tego roku, przedłożenie certyfikatu językowego, dokumentującego znajomość przez kandydata języka angielskiego na poziomie co najmniej C1, jest obowiązkowe. Instytut akceptuje trzy najpopularniejsze znane certyfikaty (IELTS, TOEFL oraz CAE lub CPA). Szczegółowe informacje znajdują się na stronie (linki poniżej).

Obowiązkowym załącznikiem jest również lista ocen uzyskanych w toku studiów prawniczych. Dla osób posiadających już dyplom magistra będzie to suplement do dyplomu, zaś dla osób na ostatnim roku studiów – oficjalna karta przebiegu studiów, wydawana z reguły w dziekanacie.

Oceny są brane pod uwagę w programie rekrutacyjnym, ale nie stanowią jej najważniejszego składnika – z pewnością o przyjęciu na EUI nie decyduje wysoka, a o nieprzyjęciu niska średnia.

Rozmowa kwalifikacyjna

Jeżeli Wasz projekt zainteresuje Wydział Prawa, mniej więcej po miesiącu od przesłania wymaganych dokumentów zostaniecie zaproszeni na rozmowę kwalifikacyjną.

Podczas rozmowy powinniście być pokorni, gdy czegoś nie wiecie (przyznając to!) i pewni siebie, nie dając się zwieść profesorom. Połączenie tych dwóch cech jest niezmiernie trudne. Z własnego doświadczenia wiemy jednak, iż jest to złoty środek potrafiący przekonać do siebie każdego, nawet najbardziej niechętnego profesora!

Rozmowa trwa trzydzieści minut. Przez pierwsze dziesięć minut powinniście przedstawić swój temat. Najlepszym sposobem jest tutaj trening. Poproście przyjaciół, aby wysłuchali waszego przemówienia. Najlepiej, jeśli osoby Was słuchające również były prawnikami, dzięki czemu będą w stanie zadać przykładowe pytania. Rzeczą oczywistą jest, że będziecie podczas tej rozmowy zestresowani. Ważne, aby ów stres nie doprowadził do tego, że nie będziecie w stanie przedstawić zwięźle swojego planu badawczego. Postarajcie się mówić ciekawie, jasno i zwięźle. Pamiętajcie, że uczestnicząc w rozmowie kwalifikacyjnej jesteście już na końcu ścieżki, która prowadzi na Wydział Prawa EUI! Powiedzcie sobie, że skoro zostaliście zaproszeni na rozmowę, to znaczy, że Wasz projekt się spodobał.

Opisując swój projekt, możecie dodać szczegóły, których nie było w planie, który wysłaliście miesiąc wcześniej. Ważne, abyście byli w stanie wszystko uzasadnić w taki sposób, aby każdy element układanki, którą przedstawiacie profesorom obecnym w komisji, miał swoje przeznaczenie.

Pytania, których można się spodziewać

  • Why did you choose countries X, Y, Z and not A, B, C?
  • Why do you think this problem is important?
  • How would you apply a method X to your research?
  • Would you consider changing the paradigm of your research to X?

Podczas rozmowy musicie udowodnić, że faktycznie interesujecie się tematem, a ponad to potraficie myśleć szybko i analitycznie. Bardzo dobrze widzianą cechą wśród kandydatów jest otwartość na propozycje i gotowość do współpracy. Rozmawiając z profesorami, warto o tym pamiętać. Może się zdarzyć, iż w komisji będzie zasiadał Wasz przyszły promotor, który powinien odnieść wrażenie, że przyjęcie Was w poczet swoich doktorantów gwarantuje cztery lata satysfakcjonującej, stymulującej intelektualnie i przyjemnej współpracy.

Informacje dodatkowe